سلام داش هادي گل چطوري برادر . شرمنده يه مدت نبودم

بابا تو كه دستي دستي ما رو كردي زير خاك حلوامونم دادي بچه ها بخورن (شوخي كردم)

فعلا كه خبري نيست و اگه خدا بخواد زنده ام .

دوست ندارم الام بميرم چون هنوز كار نيمه تموم دارم و از خداي خودم ميترسم نه از مرگ

به قول سهراپ سپهري كه اشعارش برام مقدسه :

و نترسيم از مرگ

مرگ پايان كبوتر نيست

مرگ وارونه يك زنجره نيست

بازم سلام . و باز هم شرمنده كه نرسيدم پست قبليت رو نظر بدم ولي هميشه گفتم الان هم به تو ميگم :

تازگي نوشته هات كهنه گي اومدم رو كمرنگ ميكنه .

اگه نتونستي با دستات نازش كني با دلت نازش كن

انتظار خيلي سخته و اگه يادت باشه اولين پستم تو وبلاگم همين بود

هيچ چيز سخت تر از انتظار نيست

آن هم انتظار براي لحظه اي كه يك آشنا صدايت كند

و به تو بفهماند دوستت دارد

اما هرچه قدر هم كه سخت باشد به آن لحظه ي زيبا مي ارزد

پس انتظار ميكشم تا آن لحظه زيبا نصيبم شود

ترانه اي كه نوشتي رو هميشه با گيتار براي خودم ميزنم خيلي زيباست .

راستي يه سوال :

اين همون دختري نيست كه بين اون و آرزو ميخواستي يكي رو انتخاب كني ؟

يا نكنه يه عشق اينترنتي شيطون !؟

آهنگ وبلاگت هم قشنگه ، خوش سليقه !

تا بعد ، يا حق